Μελίσσια, 7 Απριλίου 2008
Μία μεγάλη κυρία της τοπικής κοινωνίας των Μελισσίων και της τοπικής πολιτικής ζωής έφυγε από τη ζωή.
Η Πίτσα Γεώργα δεν είναι μεταξύ μας.
Γεννήθηκε στα Μελίσσια από γονείς Ποντίους και ήταν περήφανη για αυτό. Παρακολούθησε το Δημοτικό Σχολείο Μελισσίων και εν συνεχεία το Γυμνάσιο Αμαρουσίου. Εισήχθη στην Πάντειο με υποτροφία. Αναμείχθη στην πολιτική το 1964 και εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος. Μετά τη μεταπολίτευση εξελέχθη 1η Δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του Γιάννη Μητρόπουλου. Διετέλεσε 3 φορές αντιδήμαρχος και Πρόεδρος της επιτροπής Παιδείας για 12 χρόνια.
Αγαπούσε πάρα πολύ τα Μελίσσια και έδωσε τη ψυχή της για αυτά. Με τη βοήθεια του αξέχαστου Νίκου Τσαγγάρη ίδρυσε το πρώτο Γυμνάσιο Μελισσίων. Εν συνεχεία φρόντισε για τη κατασκευή του καθώς και του πρώτου νηπιαγωγείου Μελισσίων. Ίδρυσε και φρόντισε για την κατασκευή του 3ου-5ου Δημοτικού Σχολείου, δημιούργησε το Λύκειο Μελισσίων και φρόντισε να χτιστεί στη θέση που είναι σήμερα.
Με τη βοήθεια και συμπαράσταση του παπά-Θόδωρου ξεκίνησε τη δημιουργία του Νεκροταφείου που η ολοκλήρωσή του επετεύχθη με τη συμμετοχή σύμπαντος του Μελισσιώτικου λαού. Δημιούργησε τη δημοτική τράπεζα αίματος με τη συνεργασία της τράπεζας αίματος του νοσοκομείου ‘Αμαλία Φλέμινγκ’. Ίδρυσε την ενορία Αγίας Μαρίνης και δημιούργησε την πρώτη στην Ελλάδα ανακύκλωση αλουμινίου. Δέσμευσε το οικόπεδο για το 2ο Γυμνάσιο, το οποίο έχτισε ο κ. Τομπουλίδης. Αντετάχθη με σθένος στην οικοπεδοποίηση του δάσους Παπαδημητρίου και προστάτευσε το πράσινο.
Αυτή ήταν η προσφορά στο χωριό της και μας λείπει.
Στο καλό Αγαπημένη.
Μία μεγάλη κυρία της τοπικής κοινωνίας των Μελισσίων και της τοπικής πολιτικής ζωής έφυγε από τη ζωή.
Η Πίτσα Γεώργα δεν είναι μεταξύ μας.
Γεννήθηκε στα Μελίσσια από γονείς Ποντίους και ήταν περήφανη για αυτό. Παρακολούθησε το Δημοτικό Σχολείο Μελισσίων και εν συνεχεία το Γυμνάσιο Αμαρουσίου. Εισήχθη στην Πάντειο με υποτροφία. Αναμείχθη στην πολιτική το 1964 και εξελέγη Δημοτική Σύμβουλος. Μετά τη μεταπολίτευση εξελέχθη 1η Δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του Γιάννη Μητρόπουλου. Διετέλεσε 3 φορές αντιδήμαρχος και Πρόεδρος της επιτροπής Παιδείας για 12 χρόνια.
Αγαπούσε πάρα πολύ τα Μελίσσια και έδωσε τη ψυχή της για αυτά. Με τη βοήθεια του αξέχαστου Νίκου Τσαγγάρη ίδρυσε το πρώτο Γυμνάσιο Μελισσίων. Εν συνεχεία φρόντισε για τη κατασκευή του καθώς και του πρώτου νηπιαγωγείου Μελισσίων. Ίδρυσε και φρόντισε για την κατασκευή του 3ου-5ου Δημοτικού Σχολείου, δημιούργησε το Λύκειο Μελισσίων και φρόντισε να χτιστεί στη θέση που είναι σήμερα.
Με τη βοήθεια και συμπαράσταση του παπά-Θόδωρου ξεκίνησε τη δημιουργία του Νεκροταφείου που η ολοκλήρωσή του επετεύχθη με τη συμμετοχή σύμπαντος του Μελισσιώτικου λαού. Δημιούργησε τη δημοτική τράπεζα αίματος με τη συνεργασία της τράπεζας αίματος του νοσοκομείου ‘Αμαλία Φλέμινγκ’. Ίδρυσε την ενορία Αγίας Μαρίνης και δημιούργησε την πρώτη στην Ελλάδα ανακύκλωση αλουμινίου. Δέσμευσε το οικόπεδο για το 2ο Γυμνάσιο, το οποίο έχτισε ο κ. Τομπουλίδης. Αντετάχθη με σθένος στην οικοπεδοποίηση του δάσους Παπαδημητρίου και προστάτευσε το πράσινο.
Αυτή ήταν η προσφορά στο χωριό της και μας λείπει.
Στο καλό Αγαπημένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου