
Την εκδήλωση προλόγισε ο Πρόεδρος του Συνδυασμού Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου ενώ κύριος ομιλητής ήταν ο Καθηγητής Εργατικού Δικαίου κ. Αλέξης Μητρόπουλος, ο οποίος με ομάδα συνεργατών του απάντησε μετά την εισήγησή του σε σωρεία ερωτημάτων που έθεσαν οι παρευρισκόμενοι.
Αναλύοντας την εκδήλωση ο κ. Δ. Παπακωνσταντίνου, τόνισε ότι ο Συνδυασμός τους, ως Δημοτικός Συνδυασμός, έχει σαν κύριο αντικείμενο των δραστηριοτήτων του τα προβλήματα της πόλης και των πολιτών, στοχεύοντας σε μια ανθρώπινη πόλη με κέντρο τον άνθρωπο. Όμως, παρατήρησε, ζούμε εντός των συνόρων της Ελληνικής επικράτειας και είναι φυσικό να μας απασχολούν τα ευρύτερα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας. «Είμαστε ένας Συνδυασμός» πρόσθεσε, «που πιστεύουμε στην έννοια της Κοινωνικής πόλης και Κοινωνικού Κράτους. Τα θέματα της δημόσιας παιδείας, της δημόσιας υγείας, το δικαίωμα στην εργασία, της κοινωνικής ασφάλειας και του περιβάλλοντος πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα των πολιτικών σχημάτων εθνικής και τοπικής εμβέλειας. Πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα της εθνικής και τοπικής πολιτείας. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει το Κράτος, για να προστατεύει τον πολίτη.
Επειδή λοιπόν βλέπουμε από την ίδια οπτική γωνία ότι συμβαίνει στην εθνική και τοπική κοινωνία, πήραμε την πρωτοβουλία αυτή να ενημερώσουμε υπεύθυνα για το πολύ σημαντικό επίκαιρο θέμα του «ασφαλιστικού» που αφορά όλους μας, τους πολίτες με το φίλο της πόλης και της τοπικής μας κοινωνίας, τον Καθηγητή κ. Αλέξη Μητρόπουλο. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τόσο αυτόν, όσο και τους συνεργάτες του για την άμεση ανταπόκρισή τους».
Ο Καθηγητής κ. Αλέξης Μητρόπουλος παρουσίασε με κάθε λεπτομέρεια το ιστορικό του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας από το 1951 έως σήμερα και περιέγραψε με σαφήνεια όλα τα στάδιά του που επηρέασαν την ευρωστία των ταμείων. Οι μόνοι που δεν ευθύνονται τόνισε είναι οι ασφαλισμένοι. Το κράτος διαχρονικά με τις παρεμβάσεις του αποδυνάμωσε υγιή ταμεία, τους πήρε τα χρήματα για τις δικές του ανάγκες και δεν τα επέστρεψε.Τόνισε ότι η λύση του ασφαλιστικού δεν είναι μόνον οικονομικού περιεχομένου, αλλά πρωτίστως πολιτική. Ποιός θα πληρώσει; «Η λύση δεν μπορεί να είναι η συνεχής αύξηση των ορίων ηλικίας και η μείωση των συντάξεων. Πως θα ζήσει αξιοπρεπώς ο συνταξιούχος, όταν ο υπολογισμός της σύνταξης από το 80% του τελευταίου μισθού θα γίνεται με το 70% του μέσου μισθού της τελευταίας 5ετίας και ακόμη χειρότερα όχι με 14 μισθούς το χρόνο αλλά με 12.
Πως θα βοηθηθεί η οικογένεια να κάνει παιδιά όταν το σημερινό νομοσχέδιο πλήττει κυρίως τις γυναίκες. Που πάνε τα χρήματα των αποκρατικοποιήσεων; Θα δώσουν το ποσοστό που υπεσχέθησαν υπέρ των ταμείων;».
Εξέφρασε δε άλλες επιφυλάξεις για σημεία των ασφαλιστικού νόμου που δεν είναι πλήρως διευκρινισμένα σήμερα και εξέφρασε φόβο ότι όσοι νόμοι έρχονται στο μέλλον θα είναι χειρότεροι των προηγούμενων. Τέλος υπεραμύνθηκε του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας ασφάλισης, ζήτησε όμως πολιτικές κοινωνικού χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου